Soort van helemaal ingeburgerd!

De eerste dag kwamen we aan in ons gastgezin. Met een vader en een moeder met 3 kinderen. 2 meisjes en 1 jongen. Ook wonen de opa en oma van de vader bij hun in het gezin. Het gezin heeft een aantal dieren. Een puppy, geiten, koeien, Buffalo’s en een haan. Niet te vergeten alle insecten, die krijgen ze er namelijk gratis bij.

We hebben eigenlijk een hele rondleiding gekregen van iemand die ook in het gastgezin zit. We zijn een stuk door het dorp gelopen richten de bergen. Ook nog een kleine waterval gezien. Het zicht was echt super mooi.

De eerste avond dal bhat. Meteen goed inburgeren, dat betekend gewoon met de rechter hand eten. Ik had het voor mijn gevoel al snel onder de knie. En heel gek het smaakt nog goed ook om het met je hand te eten! Dal Bhat krijgen we hier 9 ‘s ochtends en 8 ‘s avonds. Je bent al vroeg wakker hier dus je krijgt het goed weg. Want rond 6 begint de haan te kukalekuen en om half 7 begint de tempel met een harde piep/getuut. Dit betekend dat ze gaan beginnen met bidden wat 2 uur duurt... Fijn wakker worden. Maar om 7 uur krijg je wel een lekkere zoete thee, die zo zoet is dat je spontaan gaatjes krijgt. Maar wel erg lekker 😋

In de avond moet je even een zaklamp meenemen naar het toilet, wat trouwens een hurk wc is,anders zie je niks. En Sanne moest in de avond naar het toilet maar tot haar grote schrik zat daar een spin. HOLY FUCK! Niet zo maar een spin maar spin sabastiaan en het is niet goed met hem gegaan.... luister!

Ons zusje was wel ‘dapper’ genoeg om die spin weg te halen maar ze durfde er alleen water op de gooien. WAAR DIE SPIN GEWOON TEGEN KON! Oohmygosh want hij liep gewoon rustig verder. Dus daar kwam ik, de held op sokken aan en ik zocht een stok. Jaaa je gelooft het nooit een stok en daar heb ik gewoon die spin mee gekild! Ik overwin mijn angsten al na 1 week! Wauwieee💪🏻 het was wel een stok van 2 meter lang maaaaaar dat maakt verder niet uit. Want weet je hoe moeilijk het is met zo’n lange stok te mikken! Stiekem was het een wat kleinere spin als dat je hier normaal ziet maar niet verder vertellen! 🌚

Op vrijdag wilde Sanne en ik terug naar de stad pokhara. Daar keek ik toch wel naar uit want ik wilde met de dames nog even mijn verjaardag vieren met wat lekkere cocktails. Maar tot onze grote verbazing reden er geen bussen vanwege een staking. Dus ook geen taxi’s. Potverdorie wat nu dan zouden we misschien zaterdag terug kunnen? Nee zaterdag zouden er ook al geen bussen rijden. Potjandriedubbeltjes! Maar gelukkig de redder in nood! Onze vader die regelde wel wat voor ons.

Er kwam een auto langs die ons wel mee kon nemen. Het was een soort kleine pick-up truck. Wij moesten achterin zitten met onze spullen. Hi-la-risch! Man man we vlogen in de lucht door de hobbels maar konden tegelijkertijd van het mooie uitzicht genieten. Een ervaring om nooit te vergeten!

Eenmaal aangekomen bij het hotel kwamen Rian en Anouk met een taart naar buiten omdat ik dus jarig was geweest! Super lief en dat had ik niet verwacht. (Dit gekregen van alle dames) Ook kwam bas nog even langs om mij een kroontje en een mooie tika te geven!

De zondag dat we terugkeerde naar het gastgezin was het kneiter heet! Op naar de bus waar allemaal vrouwen stonden die de zelfde bus nodig hadden als ons! Jeetje wat was dit een drama. Onze bus kwam eraan en alle vrouwen die als kippen zonder kop aan het rennen waren om maar een plekje in de bus te krijgen. Ze gooide de tassen door het raam zodat ze hun plek hadden bevestigd en konden zitten. Echt BIZAR. Nou met wat geduw en getrek toch de bus in gedoken, wel met wat voordringen maar iedereen deed dat dus ik kon niet achter blijven. Ik vond dit ook best gek om te doen vooral omdat ik zo bepakt en bezakt was. Ik moest een best hoge stap maken om de bus in de gaan. Ik had het gevoel dat ik gewoon terug getrokken werd want het was echt moeilijk om die bus in de te komen. Jammer genoeg geen zitplaats, dan maar een beetje hurkend door de knieën gaan staan, want anders zou ik gaan kopstoten met het plafond van de bus.. Een man zag mijn backpack ook als zitplaats en ging met zijn hele gewicht er gewoon opzitten. Gelukkig was de meneer niet heel groot dus het maakte niet zo uit.

De bus zat zo vol dat er mensen aan de bus hingen en zelfs nog op het dak zaten! Nou je kan het al raden het was rond de 30 graden, nou dan kook je wel van binnen in de bus. 

De eerste 2 dagen van de week 2e hebben we een les gegeven aan de leraren. First aid! We hebben hierin reanimeren, stabiele zijligging en de Heimlich uitgelegd en voor gedaan. Dit vonden ze echt interessant want ze hadden zelfs schriften meegenomen om dingen op de schrijven. Ook moesten de leraren het voor doen, want daar leer je het meeste van. Met veel gegiechel en verlegenheid kregen we de eerste 2 kandidaten naar voren. Eenmaal toen het eerste koppel geweest was durfde de andere leraren het ook voor te doen!

En Ooohmygoshhhh! op een avond kwam de moeder van spin Sabastiaan volgens mij even langs! Wat een ding. Gewoon bijna groter dan mijn hand. Ik werd er echt even naar van. Die nacht heb ik ook erg over spinnen gedroomd en heb sanne volgens mij wakker gemaakt omdat ik dacht dat er een spin in mijn klamboe zat! Eenmaal het lichtje van sanne aan, dat mijn reddende engel was, werd ik wakker en besefte ik me dat het een grote droom was. Gelukkig maar en gauw weer verder slapen

Verder heb ik deze week meerdere lessen gegeven op de school. Soms is het wat lastig uitleggen in het Engels. Maar als je met ze 2e staat kom je heel ver ! Vandaag was mijn laatste dag in Thulakhet. De laatste les over borstvoeding ging helaas niet door. Dus ben ik met 2 man een stuk gaan lopen. Richting de bergen en we volgde de watervallen. We zijn niet heel ver gegaan want het was echt super warm. Maar wat was het mooi. En een super uitzicht!

Verder heb ik echt genoten van deze plek! En ik heb echt kunnen proeven van de cultuur.

Dit weekend hebben we van alles 🤣gepland. Zoals een mooie tempel bezoeken die over heel Pokhara kan kijken. En natuurlijk paragliden 🤩

Tata en tot de volgende keer 🙋🏼‍♀️