Het avontuur is begonnen!

1 mei 2018 - Pokhara, Nepal

Nou daar ben ik dan. In het mooie stadje Pokhara. Maar ik heb eerst toch wel een lange reis gemaakt voordat ik hier ben gekomen.

Wat een gedoe. Nog de laatste keer mijn backpack in gepakt en even afscheid genomen van lieve Yufka. Dit was wel even moeilijk want de meeste mensen weten wel dat Yufka mijn lieve schattebout is. In de auto kreeg ik nog wat belletjes en appjes van vrienden en familie die mij veel plezier wenste. Hierdoor begonnen de zenuwen toch wel erger te worden.

Tja en dan kwam het afscheid. Man man man wat is dat toch een drama. Ik wilde dat het liefst even overslaan. Maar eenmaal achter de douane was het gevoel heel anders. Want ja daar begon mijn grote avontuur wat ik zelf nog niet echt besefte.

De vliegreis ging gelukkig heel goed. Alles verliep goed en de tussenstop waren ook niet te lang.

Eenmaal geland in Kathmandu. Ik merk meteen dat ik in een ander land ben. Het was super warm en de lucht was niet echt schoon. We hebben ook zeker 3 kwartier moeten wachten om ons visum op te kunnen halen. Maaaaaaar we hebben hem!

Nou bepakt en bezakt liepen we naar buiten. De cultuurshock is even hard binnengekomen! Er stonden overal mannen die aan het roepen waren. Roepen dat we met ze mee moesten komen voor de taxi’s of voor een hotel. Maar  gelukkig stond daar een leuke en schattige jonge man met een bordje in de hand van de Maya foundation, die ons mee zou nemen naar het hotel.

Toen ik in het busje weg reed besefte ik: Oohja ik ben echt in Nepal en niet meer in Nederland. Want het verkeer was toch wel echt even heel anders!

Eenmaal in het hotel kwam René van de Maya foundation. die nam ons mee om te gaan uiteten. Hij had nog 3 andere jongens uitgenodigd. Die hadden hun stage er al op zitten en waren net een dag in Kathmandu. Een erg gezellige avond en na het eten gingen we 1 drankje doen. Ja 1 drankje. Daar kan je je nooit aan houden he... dus zijn we met die heren en nog een studiegenoot de kroeg ingedoken. En in mijn achterhoofd wetende dat ik de volgende dag om 7 uur de bus moest hebben naar Pokhara.. 

gelukkig kon ik de volgende dag goed opstaan al was ik wel erg moe. Al moest ik wel opschieten want we moesten de bus halen. De tassen werden ingeladen en we namen plaats in de bus. Die niet zo veel beenruimte heeft als in Nederland. Maar ja he.. Ik ben ook niet de grootste. 

Eindelijk Kathmandu uit en hop de bergen in. Hobbel hobbel hobbelen in de bus jeetjemina. Tijdens de tocht probeerde ik wel wat te slapen. Ik wil even sorry zeggen tegen Sanne want gaf haar aardig wat koopstootjes door het knikkebollen.

De reis heeft uiteindelijk 8 uur geduurd met verschillende tussenstops. Het leek wel alsof ik in verschillende landen was gekomen. Het ene huisje was van klei gemaakt waardoor ik een beetje aan Afrika moest denken. Maar sommige huisjes waren geschilderd met vrolijke kleuren wat me weer aan Spanje deed denken.

EINDELIJK IN POKARA! Nou ik wist niet waar ik moest kijken. Ook hier stonden allemaal mannen voor de taxi of voor een hotel. Maar daar stond de blanke krullenbol Bas, onze begeleider! Op ons te wachten om ons mee te nemen naar het Greenland hotel.  Er moest even onderhandeld worden met de taxi maar we zaten erin. Toch dacht ik dat er iets niet goed met de taxi. En natuurlijk, de band was lek! Ja hoor even gauw overstappen dus. 

In het hotel stonden er heerlijke broodjes klaar met wat drinken. Hier konden we even van genieten bij het bijkomen. Meteen kwamen er al 4 andere mensen aan. Zij hadden de stage er al op zitten en zouden dus bijna gaan. En in de avond gingen we lekker uiteten en weerwolven van wakkerdam spelen met alle studenten van de maya foundation, die er nog waren. Daarna gauw gaan slapen want ik moest de volgende dag op tijd op voor Nepalese taalles. Met de bus op naar kouwe cola!!  Dit was de halte waar we heen moesten.

Eenmaal bij de school was er niemand te bekennen.. Jaa het is zaterdag dus dat leek wel vanzelfsprekend maar zaterdag is hun enige vrije dag. Ook onze leraar was het even vergeten dat hij les moet geven en we hebben een uur Nepalese tijd, op hem wachten. Niet dat het uit maakte. Het was prachtig weer en er sliep een 1 Nepalees jongetje op school. Die vond het natuurlijk geweldig want we konden met hem voetballen. En fanatiek dat hij was! Heerlijk om te zien.

Nouja daar kwam hij aan, onze leraar. We moesten meteen aan de bak. Jeetje wat een moeilijke taal is dat. De klanktonen zijn hier heel anders, echt even wennen.

Na de les zijn we even wat gaan lunchen. In de bamoo bar met prachtig uitzicht. 

En in de avond natuurlijk even lekker weze uiteten op een dakterras. En er was HAPPY HOUR!!! Jaa dan weet je het wel. Lekker wat cocktails drinken. Ja en van een gezellig avond op een dakterras komt er wat meer. Toch maar gauw een kroeg ingedoken. Voor dat we de kroeg in gingen moest ik even langs het hotel. En daar liep een super mooie en lieve hond. Die liep met ons mee naar het hotel, helemaal vrolijk. Hield erg van aandacht en het was mijn vriendje al geworden. Daarom heb ik hem maar even een naam gegeven. Jip, dat was zijn naam voor nu! Hij bleef me toch wel erg lang achtervolgen tot iemand hem wat eten aanbood. Dit vond hij waarschijnlijk wat interessanter helaas. Maarja ik heb onze grote vriend Jip niet meer gezien. Dus als iemand hem tegen komt laat het me even weten. 

De volgende dag was de dag vrijwel het zelfde ritme. Weer met de bus naar de taalles. Maar dit keer moesten we alleen gaan! Oooh spannend. Maar gelukkig hadden we een app om in de gaten te houden of we goed reden. Dit keer was de school wel open. Alle kinderen waren hartstikke enthousiast en zelfs de jongste zeiden ons gedag in het Engels. We hoorde vooral DAAAAAG TOERIST! Super schattig. Ik leek wel beroemd want de kinderen bleven bij de ramen staan en giechelen. 

Vandaag is het dan eindelijk zo ver. De stage gaat beginnen en ik ga naar mijn eerste gast gezin in tulakhet. Ik ga naar een dorp ongeveer 45 min rijden. Ik ben heel benieuwd maar het is stiekem toch wel erg spannend.

Foto’s

8 Reacties

  1. Manon:
    1 mei 2018
    Leuk! Klinkt als een goed begin. Geniet ervan! Liefs Manon
  2. Judith:
    1 mei 2018
    Nou spannend allemaal Meis. Maar zo te lezen heb je het erg naar je zin. Heel veel plezier en succes met alles wat je nog gaat mee maken meisje. Dikke kus xxx
  3. Emmy Hendriks:
    1 mei 2018
    Kei leuk om te lezen Marjo! Succeeess, dat gaat jou lukken.
  4. Mirjam van Beuningen:
    1 mei 2018
    Super leuk om te lezen.
    Succes, en we wachten op het volgend mooi verhaal.
    Liefs van ons uit Wijchen
  5. Anja:
    1 mei 2018
    Wat fijn om iets van je te horen, gelukkig een goeie reis gehad en gaat alles goed. Veel succes met je eerste stage en lekker genieten😘
  6. Ilonka:
    1 mei 2018
    Leuk om te lezen en fijn dat het goed gaat!
    Succes met je stage😚
  7. Ria:
    2 mei 2018
    Ik lees wel lieverd je krijgt daar heel veel te doen en te zien ,geniet er van veel liefs oma xxx👄👄👄👄
  8. Mary Koomen:
    2 mei 2018
    Wat een leuk verhaal Marjolein.
    En het ‘ indrinken’ is dus al gebeurd.😉
    Leuk om die studenten nog gezien te hebben en spreken en.... wat kunnen jullie prachtig zingen. Leuk om je belevenissen mee te maken. Veel plezier kanjer 💋💋